Een reconstructie van de NGO SOMO laat zien dat lobby door de oude economie CSRD heeft afgezwakt: de omnibus rijdt op dirty diesel. Toch is er winst: een geharmoniseerde taal, de natuur, mens, maatschappij heeft een plek in het jaarverslag (dubbele materialiteit) en er is een (vrijwillige) standaard, zelfs voor MKB.
De digitale revolutie, versneld door AI, gaat niettemin gewoon door en maakt impact informatie betaalbaarder en bereikbaarder dan ooit. Stakeholders zien de waarde die bedrijven toevoegen en vernietigen steeds helderder. Daarom is de vraag vooral of het instrument jaarverslagen nog het gezag zullen behouden als representatie van bedrijfsprestaties, of dat het verdeeldheid en wantrouwen opwekt.
Hoe kan impact data orde brengen in mogelijke chaos. En hoe kan het zorgen dat betere bedrijfsprestaties beloond worden via echte prijzen en echte winst? Kan het de ontwrichtende en onmenselijkende economie op tijd vervangen met economie die naast welvaart ook welzijn, waardigheid en weerbaarheid brengt?
